Ik vind dit niks. Deze temperatuur.
Ik gedij bij 21 tot 24 graden. En nee, dat is niet de tropen. Toch krijg ik vaak te horen: “Maar jij bent daar toch van?”
Omdat ik Indo ben, is de aanname dat ik goed tegen hitte kan. Maar ik kom uit Son en Breugel. Daar is het soms warm van hart, niet van klimaat.
Stereotypering is soms gewoon small talk. Prima. En ik ben trots op mijn afkomst, dus daar zit niets pijnlijk aan. Laatst schreef ik nog een post over Tempo Dulu – over herkomst, herinnering en het gevoel van iets dat je niet zelf hebt meegemaakt, maar toch mist.
Afgelopen weekend keek ik de docufilm Anak Indië
Het raakte me dieper dan ik had verwacht. Niet omdat ik ineens binding voelde met Indonesië, want dat heb ik eigenlijk nooit gehad. Ik ben hier thuis. Maar wel omdat ik besefte hoeveel er leeft in de stiltes, in de ogen van tantes en in het niet-vertelde verhaal van mijn opa.
De docu is een ode aan alles wat tussen de regels leeft. Niet het grote drama, maar de ritselende schaduw van een geschiedenis die nooit zwart-wit was.
Vier woorden die bleven hangen:
🔹 Tragiek
De onuitgesproken pijn. Niet schreeuwerig of dramatisch, maar stil. Doorgegeven via zwijgen, het ontbreken en door het niet-weten.
🔹 Veerkracht
Niet alleen: “we kunnen wel tegen een stootje.”; Maar antifragiel, zoals Nassim Taleb het noemt: Sterker worden dóór de barsten. Zoals Kintsugi – de breuklijnen zichtbaar, maar verguld.
🔹 Heimwee
Niet naar een plek, maar naar een gevoel dat je nooit zelf hebt gekend, maar wél mist. Een herinnering die niet van jou is, maar in jou leeft.
🔹 Affectie
Een vorm van onuitgesproken liefde, die zichtbaar is in handelingen. Zorg dragen als levenshouding. Als zachte rebellie tegen hardheid.
En nog over iets veel groters
Je afkomst is niet alleen cultureel. Het is een biologische en energetische imprint.
Je DNA bepaalt niet alleen hoe je eruitziet. Het vormt ook je neigingen, gevoeligheden, talenten, reacties en behoeften. En is zelfs trauma is overdraagbaar.
Niet als verhaal, maar als staat van zijn.
Trauma is erfelijk – maar niet via het verhaal
Onderzoek (Yehuda, 2016) laat zien dat kinderen van Holocaust-overlevenden epigenetische veranderingen dragen in stress gerelateerde genen (zoals FKBP5). Niet het trauma zelf wordt doorgegeven, maar de wijze waarop het lichaam is gaan omgaan met stress, dreiging, veiligheid en nabijheid.
Trauma verandert het zenuwstelsel. En dat wordt doorgegeven; ook als er nooit over gesproken is.
🌌 In systemisch werk noemen we dat: zielsgeheugen
Zielsgeheugen is niet lineair, het is relationeel. Het beweegt niet via feiten, maar via velden. Het herhaalt zich niet via logica, maar via dynamieken.
Bijvoorbeeld:
- wie zorg draagt maar niet kijkt, opent een veld van herhaling
- wie uitstapt, geeft een signaal af dat wordt opgevangen door de volgende
- wie zwijgt, creëert ruimte voor de echo
Zelfs als trauma zich manifesteert via een ‘aangetrouwde ingang’; het zielsgeheugen raakt de lijn.
Authenticiteit gaat dus verder dan ‘jezelf zijn’
Het gaat over thuiskomen bij wat al in jou leeft, zonder dat iemand het je heeft verteld. Over trouw blijven aan je innerlijke blauwdruk – je neurologische en emotionele fundament. En daar expressie aan geven, juist als het spannend wordt.
🧊 Leiderschap begint in de onderstroom
Authentiek handelen vraagt dat je naar de bodem van je ijsberg durft te kijken. Niet alleen de bovenstroom managen, maar ook de onderstroom erkennen. Niet alleen gedrag beïnvloeden, maar de herkomst begrijpen.
Je afkomst is geen detail. Het is de grondtoon van je identiteit. En jouw DNA liegt niet.
Ben je inkoper, contractmanager, inkoopleider of ben je actief in het inkoopspeelveld en wil je aan de slag met jou grondhouding, het onderzoeken en ontdekken van je authenticiteit?
Dan is Next Level Inkoop, module Zelfinzicht – Wie ben jij als mens in het inkoopvak? voor jou. Over je grondhouding, DNA en authenticiteit. En om dat ik deze maand jarig ben nu met een feestelijke traktatiekorting!
PS. Herken je dit? Werk jij met thema’s als afkomst, authenticiteit, systeemdruk of persoonlijke blauwdruk? Dan ben ik benieuwd naar jouw ervaring. Reageer, deel of stuur een bericht. De onderstroom verdient meer taal. En meer ruimte.